رئیس شورای سیاستگزاری روزنامه «دنیای خودرو» در این باره نوشت:
طی ده‌هاسال برای توسعه اقتصادی و صنعتی در جهان این موضوع پذیرفته شده بود که جهت دستیابی به هدف‌های آن باید از بخش‌خصوصی حمایت واین مهم را به آن واگذار کرد؛ زیرا دولت‌ها در مسائل اقتصادی و صنعتی ثابت کرده بودند که نه تولیدکننده و نه تاجر موفقی بودند.
البته مستندات قابل قبولی نیز در این زمینه وجود داشت. این روند سال‌ها ادامه داشت تا حدود ۲۰ سال پیش که دولت چین در صنعت‌خودرو و با تدوین و اجرای یک برنامه ۲۰ ساله و تامین هزینه ۲۰۰ میلیارددلاری آن، سایه تردید و ابهام بر آن انداخت و هم‌اکنون یکی از پیشگامان صنعت‌خودرو در جهان محسوب شده و همچنان با مدیریت دولتی به پیش می‌تازد. چینی‌ها با مدیریت دولتی ولی با استراتژی و راهبرد مدون و تامین هزینه‌های اجرایی آن، این موفقیت را به‌دست آوردند.
اگر منصفانه به این پدیده بنگریم، خواهیم دید که در ۲۰ سال گذشته در صنعت‌خودرو آن‌ها از کجا به کجا رسیدند وما طی این مدت پیوسته از هدف‌های توسعه در این صنعت فاصله گرفتیم و حاصل کار مدیران ما جز تولید زیان نبود و بهترین دلیل آن وضعیت اسفبار امروز صنعت‌خودرو ایران است. لازم به‌ذکر است در جهان نمی‌توان کشور یا شرکت تولیدی- صنعتی را یافت که بدون راهبرد و برنامه‌ریزی دقیق فعالیت کند، اما حاصل کار آن‌ها موفقیت‌آمیز باشد.
باعنایت به مفاهیم فوق می‌توان موانع عدم دستیابی ایران به توسعه، آن هم پس از ۶۰ سال را به شرح زیر بیان کرد:
۱- سیاستگزاری نادرست صنعتی
۲- عدم‌ثبات در مدیریت
۳- فقدان استراتژی جامع و مدون
۴- تصدی‌گری ده‌ها نهاد بر صنعت‌خودرو
۵- تورم بیش از حد نیروی انسانی
البته موانع بی‌شماری را در این مورد می‌توان بیان کرد که برای جلوگیری از اطاله کلام از ذکر آن‌ها صرف‌نظر می‌شود. درچنین شرایطی موضوع واگذاری سهام گروه صنعتی سایپا به بخش‌خصوصی پررنگ شده و شرکت‌های زیادی هم طالب و خواهان آن هستند که عبارتند از کرمان‌خودرو، هلدینگ بابک زنجانی، هلدینگ علی انصاری، گروهی از قطعه‌سازان عضو انجمن همگن، کروز، شرکت شیرین‌عسل، زرماکارون و یک واحد دیگر.
واگذاری سهام شرکت‌ها در اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی ضرورتی است که کاملا احساس می‌شود و از میان حدود ۸ متقاضی خرید سهام سایپا فقط کرمان‌خودرو توانست برنامه‌های خود را پس از خرید احتمالی سهام تدوین و اعلام کند و از بقیه متقاَضیان تاکنون برنامه‌ای منتشر نشده است.
فرجام سخن این‌که: چنان‌چه هر یک از متقاضیان باخرید سهام سایپا صاحب و مالک آن شوند، قطعا و الزاما باید برنامه جامع و قابل قبولی برای استفاده از امکانات سایپا در راه توسعه و تعالی صنعت‌خودرو ایران ارائه دهند تا هدف‌های دلخواه آسان‌تر تحقق یابد؛ نه این‌که خدای ناکرده در واگذاری چنان عمل شود که بعدها خود مشکل‌زا گردد.
